het begint met een woord
dat er niet staat, ergens
tussen tong en lip is blijven liggen
wellicht onbewust doorgeslikt
korte opklaring op een regendag
hij slalomt op de stoel
tussen structuur en vrije val
altijd potlood op een blad
niets ligt vast, alles losjes
onderweg in wankel evenwicht
het is een dag van verschuiving
het schrijfmoment pas op het eind
van de middag na het vlotte
handwerk met dweil en trekker
zoekt hij vrijheid op strakke regels
het regent minder hard
de wind is gaan liggen zonder zucht
hij valt stil halverwege de lijn
straks een glas rood bij het eten
en de hoop op een wit gerande hemel
echt iets voor een laatste regel