regen geselt de sneeuw weg
in hoofden vouwen onhoorbare snaren
dimensies dicht en open, openbaren
beelden tussen vloek en zegen
van trillend begin en niet eindigende eindes
wegen naar werelden en melkwegen ontelbaar
slechts als vermoeden waar te nemen
in dit abstracte abracadabra glijden
vormen in calabi-yause formules
volgen niet na te denken wiskundige wegen
lijkt tijd nog altijd het ontembare veelkoppige beest
tijd nu om gebroken woorden
weer in elkaar te schuiven
tijd nu om recht te komen
uit de schijnbare stilte op te rijzen
tijd nu om weer naar onbekende streken te reizen
om elkaar in ontvreemde mensen weer te vinden
tijd om vrolijke vliegers op te laten
en wensen als goochelballetjes in de lucht te houden
daar gaan we:
English version here
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties worden na controle geplaatst