wind slaat een haastige maat
onder de draagbalk van de schuur
in de spanlus van touw
hangt geen bevrijding maar
stank van verval
stof in zeef van raamlicht
houtsnippers op de vloer
de kanteling van vergane tijd
niets hoeft nog onthuld
de huls van het huis een bouwval
woorden hangen in de huig
priemen als spijkers in de keel
voorbij de muur één steen dik
veegt wind straat en lucht schoon
verwaait elk greintje en schijntje
tot gehusseld alfabet, letterschroot
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties worden na controle geplaatst