de steek is waarmee de wonde is
dichtgenaaid
de huid een vaal doek met vlekken
die alle grauw in vele kleuren hebben
toegeëigend
alsof je de opengescheurde tijd
weer dicht zou kunnen strijken
met nietjes zwarte gaten dichten
het oude bloeden zou kunnen stelpen
met een open doekje
nee nu geen applaus voor het oude vlees
het zal bloeden tot de bloedeloze klomp
die over de overtollige bank als
gedrapeerd ligt
zo lijkt het lijk met leegte gekleed
gestold
onder het isoleerglas van de stolp
toch zichtbaar te treffen door
die scherpe onversneden niet
te ontkomen schoonheid
__________________________________
Engelenspoor, UitgeverijP,
Leuven, 2017